Osoby z niepełnosprawnościami często borykają się z wieloma trudnościami, od braku infrastruktury po marginalizację społeczną. Dlatego niezwykle ważne jest kształtowanie świata, w którym będą one włączone nie jako odrębne grupy o specjalnych potrzebach, ale jako integralna część zróżnicowanego środowiska ludzkiego. Aby osiągnąć ten cel, zarówno wzajemna pomoc, jak i własna determinacja są ważnymi środkami, które sprawią, że głos osób z niepełnosprawnościami zostanie usłyszany, a tym samym zwiększy się ich świadomość. Celem poniższego modułu jest pomoc ambasadorom młodzieżowym, pełnosprawnym lub z niepełnosprawnościami, w prowadzeniu rzecznictwa na rzecz młodych osób z niepełnosprawnością wzrokową, słuchową i fizyczną.
W ramach modułu dowiesz się, jak ważne jest rzecznictwo oraz jak najlepiej wdrożyć skuteczną interwencję wspierającą. Ponadto, moduł dostarcza wiedzy na temat różnych rodzajów rzecznictwa oraz wskazówek dotyczących odpowiedzialności indywidualnej i determinacji młodych osób z niepełnosprawnościami.
Do końca tego modułu nauczysz się:
- więcej o koncepcji rzecznictwa, różnych rodzajach rzecznictwa i jego znaczeniu oraz przykładach interwencji wspierających,
- jak rozpocząć przygotowanie planu rzecznictwa,
- jak wzmocnić pozycję i wspierać młodych ludzi z niepełnosprawnością w ich odpowiedzialności indywidualnej oraz jakie umiejętności należy rozwinąć, aby zostać osobą wspierającą.
1. Czym jest rzecznictwo?
Rzecznictwo, z języka angielskiego advocacy, które z kolei pochodzi od łacińskiego słowa advocare i w dosłownym tłumaczeniu oznacza „wzywać do pomocy”, to wypowiadanie się w czyimś imieniu, jako doradca prawny. Jednak pojęcie rzecznictwa wpisuje się w szereg działań, które obejmują organizowanie, wywieranie nacisku i prowadzenie kampanii.
Każdy człowiek ma prawo do równego traktowania. Jednak ze względu na pewne okoliczności niektóre grupy są zazwyczaj dyskryminowane w społeczeństwie, w oparciu o różne czynniki, takie jak płeć, status społeczny, rasa, wiek czy niepełnosprawność. To właśnie w takich okolicznościach grupy te lub ich przedstawiciele zabierają głos, starając się o uznanie i poszanowanie swoich praw (Waliuya, 2010, s.7). Proces ten określa się mianem rzecznictwa.
Źródło grafiki: PIXABAY
W ramach projektu DARE skupimy się na mówieniu o rzecznictwie dotyczącym inkluzywności i praw osób z niepełnosprawnościami. Wyróżniamy dwie główne kategorie rzecznictwa (What You Need to Know About Disability Rights Advocates, 2020):
- rzecznictwo prawne: z prawnikami lub innymi wykwalifikowanymi specjalistami, którzy walczą o prawa osób z niepełnosprawnościami w imieniu klienta, rządu lub organizacji, oraz
- rzecznictwo społeczne: rzecznicy to osoby, które pracują na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami poprzez zmiany społeczne i politykę publiczną.
W ramach tych dwóch kategorii istnieją różne rodzaje rzecznictwa, takie jak (What You Need to Know About Disability Rights Advocates, 2020):
Rzecznictwo obywatelskie – ten rodzaj rzecznictwa jest najczęstszym i najbardziej powszechnym rodzajem rzecznictwa. Obywatele działają jako wolontariusze i opowiadają się za konkretnymi sprawami, np. prawami konkretnej osoby z niepełnosprawnością lub konkretnej niepełnosprawności, oraz zbiorowymi prawami osób z tym rodzajem niepełnosprawności. Wspólnym celem rzecznictwa obywatelskiego jest podnoszenie świadomości społecznej, zbieranie funduszy i długoterminowa opieka nad osobą, która nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.
Rzecznictwo grupowe – ten rodzaj rzecznictwa skupia różne rodzaje rzeczników (osoby indywidualne, organizacje, stowarzyszenia, itp.) i polega na wspieraniu grupy osób z tą samą niepełnosprawnością lub mających wspólny cel związany z prawami osób z niepełnosprawnościami.
Rzecznictwo indywidualne – rzecznik indywidualny lub osobisty to osoba, która reprezentuje interesy innej osoby z niepełnosprawnością, stosując podejście indywidualne. W większości przypadków rzecznicy mają za zadanie zapobiegać lub przeciwdziałać wszelkim przejawom dyskryminacji, nielegalnemu traktowaniu lub nadużyciom wobec osób z niepełnosprawnościami. W USA do tego rodzaju rzecznictwa zalicza się rzeczników ds. ubezpieczeń społecznych.
Własna determinacja lub samoorzecznictwo– ten rodzaj rzecznictwa ma miejsce, gdy osoba z niepełnosprawnością mówi w swoim imieniu, by osiągnąć cele osobiste, prawne, społeczne lub związane z polityką publiczną.
Rzecznictwo systemowe – ten rodzaj rzecznictwa polega na dążeniu do długofalowych zmian społecznych, które dotyczą wspólnych praw i interesów osób z niepełnosprawnościami. Zazwyczaj podmiotami zajmującymi się tego rodzajem rzecznictwa są organy ustawodawcze, polityka i decydenci, a także dobre praktyki. Globalny ruch na rzecz praw osób z niepełnosprawnościami zalicza się do rzecznictwa systemowego (What You Need to Know About Disability Rights Advocates, 2020).
2. Dlaczego rzecznictwo jest ważne? Pierwsze kroki
Bycie skutecznym rzecznikiem jest szczególnie ważne dla osób z niepełnosprawnościami, ponieważ często borykają się one z wieloma problemami związanymi z niepełnosprawnością, aby osiągnąć większą godność osobistą, wybór i niezależność. Konwencja Narodów Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawach osób z niepełnosprawnościami (United Nations Enable, 2006), jak również Unijne ramy ds. Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych (Unijne ramy ds. KPON, 2015) w praktyce, przyznały osobom z niepełnosprawnościami nowe prawa i ochronę. Jednakże wiele barier natury psychologicznej, ekonomicznej, społecznej i fizycznej/środowiskowej nadal zagraża ich pełnemu uczestnictwu w życiu społecznym i dlatego powinniśmy nadal popierać ograniczanie tych barier.
Rzecznictwo, jeśli jest prawidłowo realizowane, służy jako nieocenione narzędzie promowania praw osób z niepełnosprawnościami. Działanie na rzecz czegoś, co jest dla Ciebie ważne, to świetny sposób na zaangażowanie się i zainicjowanie zmian. Jednak zbyt często młodzi ludzie nie wiedzą, od czego zacząć działania/interwencje wspierające (McNamara, 2009).
Źródło grafiki: PIXABAY
Pierwszym krokiem, od którego należy zacząć, jest zastanowienie się nad możliwymi odpowiedziami na poniższe pytania (Advocacy Toolkit, UNICEF, 2010):
- Jaki problem ma rozwiązać Twoje działanie?
- Komu zależy na tym działaniu? Kto jest celem/grupą docelową?
- Jakie są Twoje długo- i krótkoterminowe cele?
- Kim są Twoi sprzymierzeńcy?
- Jak są oni już zorganizowani (lub nie)?
- Jaką mają władzę?
- Kto ma możliwość, aby dać Ci to, czego chcesz?
- Jakie inne cele są zaangażowane?
- Jakie są mocne i słabe strony Twojego zespołu/organizacji?
- Jakie zasoby może wnieść Twój zespół/organizacja?
- W jaki sposób to działanie pomoże grupie docelowej?
- Jakich taktyk możesz użyć, aby wykorzystać swoją siłę (np. relacje w mediach, petycje, akcje bezpośrednie, bojkoty, wybory)?
- Jakie wewnętrzne/zewnętrzne przeszkody stoją na drodze?
3. Samoorzecznictwo i upodmiotowienie
Samoorzecznictwo polega na uczeniu się, jak mówić w swoim imieniu, decydowaniu o swoim życiu, uczeniu się, jak uzyskać dostęp do informacji, by móc zrozumieć interesujące nas sprawy, znajdowaniu sprzymierzeńców, którzy wesprą nas w podróży, poznawaniu swoich praw i obowiązków, rozwiązywaniu problemów, aktywnym słuchaniu i uczeniu się, nawiązywaniu kontaktów z innymi i proszeniu o pomoc, kiedy jej potrzebujemy, i wreszcie uczeniu się samodzielności (Goodley, 2005). Innymi słowy, samoorzecznictwo daje ci możliwość posiadania wiedzy potrzebnej do odniesienia sukcesu i szansę uczestniczenia w decyzjach, które są podejmowane w odniesieniu do twojego życia (Best Practices in Self-Advocacy Skill Building | Center for Parent Information and Resources, 2018).
Źródło grafiki: PIXABAY
Z drugiej strony, ważne jest także, by umożliwić innym młodym ludziom, zwłaszcza tym, którzy są wykluczeni przez społeczeństwo, np. osobom z niepełnosprawnościami, naukę rzecznictwa i osiągania własnych celów. Rzecznictwo, wszelkiego rodzaju, polega na zdobyciu głosu. Trudno wyobrazić sobie upodmiotowienie bez bycia wysłuchanym. Rzecznictwo i upodmiotowienie są więc ze sobą nierozerwalnie związane. Zachowanie się w sposób, który jest upodmiotowiony, wymaga jednak zaangażowania nie tylko w słuchanie osób z niepełnosprawnościami, ale także w działanie zgodnie z tym, co mówią (Empowerment and Self Advocacy, 2020). Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na poczucie własnej wartości osoby z niepełnosprawnością. Nawet przy dobrych intencjach, pozytywne inicjatywy mogą zostać zniweczone przez subtelne sygnały wysyłane do osób z niepełnosprawnościami. Takim przykładem jest podejście „nadludzkie”. Osoby z niepełnosprawnościami, które wyróżniają się w jakiejś dziedzinie sportu, biznesu czy nauki, są często przedstawiane jako super bohaterowie, a nie jako odnoszący sukcesy sportowcy, studenci czy ludzie biznesu, którymi są. Przedstawianie osiągnięć osób z niepełnosprawnościami jako wyjątkowych lub „nadludzkich” odróżnia je od głównego nurtu społeczeństwa i powinno się tego unikać.
Podobnie, nierzadko zdarza się, że historie osób z niepełnosprawnościami są rozpowszechniane, sugerując, że należy im współczuć, iż żyją z taką „tragedią”. Te emocjonalne, „wyciskające łzy” historie czasami dotyczą także rodziny lub kariery zawodowej danej osoby, sugerując, że są oni „męczennikami” za „dźwiganie takiego ciężaru”, jakim jest opieka nad osobą z niepełnosprawnością.
W innych przypadkach pracownicy służby zdrowia, edukatorzy, rzecznicy, itp. silnie ingerują w życie osób z niepełnosprawnościami, argumentując, że są ekspertami i wiedzą, co jest najlepsze dla potrzeb jednostki. Umiejętności wymagane do pomagania ludziom w podejmowaniu decyzji, czego chcą i dokonywaniu świadomych wyborów różnią się od tych, które są związane z mówieniem ludziom, jakie są ich potrzeby (Empowerment and Self Advocacy, 2020). Co więc możesz zrobić, by wzmocnić pozycję kolegi z niepełnosprawnością? Oto kilka wskazówek, które mogą Ci w tym pomóc (Nixon, T., & O’Neil, K. 2015):
- Dokonaj oceny, aby stworzyć cele, które są odpowiednie i osiągalne. Ocena jest dość konieczna, aby wyznaczyć odpowiednie cele. Na przykład, trzeba się zastanowić jakie są mocne strony Twojego rówieśnika oraz jakie cele będą dla niego*niej najbardziej odpowiednie.
- Wykaż się proaktywną postawą na „tak”! Powiedz tej osobie: „Dasz radę to zrobić” i sam w to uwierz. Jednak same słowa nie wystarczą! Uwierz w mocne strony swojego rówieśnika i wspieraj go swoją pozytywną energią.
- Nawiąż bliższą relację z rodziną tej osoby i postaraj się wzmocnić ich pozycję. Jest to bardzo ważna wskazówka, ponieważ niektóre rodziny mogą czuć się bezsilne i napotykać trudności. Być może ciągle im powtarzano, że nie można zrobić czegoś, że istnieją pewne bariery. Jeśli taka sytuacja się powtarza, taka osoba może zacząć w to wierzyć i wykazać się bezradnością. Upodmiotowienie rodzin i przekazywanie im pozytywnych informacji zwrotnych oraz sugestii dotyczących ich bliskich jest podstawowym elementem skutecznego rzecznictwa.
- Naucz rówieśnika nowej umiejętności, która będzie miała na niego pozytywny wpływ (np. gotowanie, śpiewanie, gra na nowym instrumencie muzycznym, itp.). To może być bardzo inspirujące, kiedy osoba uczy się nowej umiejętności, która może pozytywnie wpłynąć na jej życie!
Ćwiczenie 4.1
| Tytuł modułu | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł ćwiczenia | Korzenie i gałęzie |
| Kod ćwiczenia | A4.1 |
| Czas trwania ćwiczenia (w minutach) | 10-20 minut |
| Rodzaj zasobu | Arkusz ćwiczeń |
| Cel ćwiczenia | Celem tego ćwiczenia jest pomoc młodym ludziom w przemyśleniu ich pomysłu na interwencję wspierającą:
|
| Materiały potrzebne do wykonania ćwiczenia | Materiały do robienia notatek, długopis lub ołówek, urządzenie cyfrowe, takie jak komputer, laptop, tablet lub smartfon z dostępem do Internetu na etapie przeprowadzenia ćwiczenia burzy mózgów. |
| Instrukcje krok po kroku | Krok 1: Weź pustką kartkę papieru i narysuj szkic drzewa z wieloma korzeniami i wieloma gałęziami. Krok 2: Poświęć trochę czasu i zastanów się nad kwestią, za którą chcesz się opowiedzieć. Jaki jest problem, którym się zajmiesz? Komu zależy na rozwiązaniu problemu? Kto jest celem/grupą docelową? Napisz ten problem na pniu naszkicowanego drzewa. Krok 3: Teraz nadszedł czas, aby zastanowić się nad przyczynami i skutkami tego problemu. Korzenie reprezentują podstawowe przyczyny problemu. Gałęzie reprezentują wpływ problemu. Przykładem może być problem, który bezpośrednio dotyczy Ciebie, Twoich rówieśników, sąsiedztwa, Twojej szkoły, Twojej społeczności, a nawet Twojego regionu/narodu. Główny problem (pień drzewa): Nie wszystkie budynki w Twojej szkole mają podjazd dla wózków inwalidzkich. Zadaj sobie pytanie, dlaczego tak jest? I zapisz przyczynę przy jednym z naszkicowanych korzeni. Kontynuuj zadawania pytań i „burzę mózgów”, aby „zagłębić się w korzenie” tego problemu, dopisując kolejne przyczyny. Teraz zrób to samo dla skutków. Jakie są skutki tego problemu? Kto jest dotknięty? Jak to na te osoby wpływa? Zapisz odpowiedzi na naszkicowanych gałęziach drzewa. Krok 4: Teraz drzewo jest już prawie gotowe wraz z ogólnym poglądem na problem. Jest to pierwszy krok, który pomoże dogłębnie zrozumieć kwestię rzecznictwa i może być połączony z planowaniem kolejnych działań. Zaadaptowano z Bookmarks, oryginalne ćwiczenie „Roots and Branches” |
Ćwiczenie 4.2
| Tytuł modułu | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł ćwiczenia | Ćwicz swoje rzecznictwo |
| Kod ćwiczenia | A4.2 |
| Czas trwania ćwiczenia (w minutach) | 20-30 minut |
| Rodzaj zasobu | Arkusz ćwiczeń |
| Cel ćwiczenia | Celem tego ćwiczenia jest pomoc młodym ludziom w przećwiczeniu swoich umiejętności w zakresie rzecznictwa i praca nad realistycznymi scenariuszami podejmowania tego typu decyzji, a następnie w jaki sposób należy podchodzić do samoorzecznictwa. |
| Materiały potrzebne do wykonania ćwiczenia | Materiały do robienia notatek, długopis lub ołówek, urządzenie cyfrowe, takie jak komputer, laptop, tablet lub smartfon z dostępem do Internetu na etapie przeprowadzenia ćwiczenia burzy mózgów. |
| Instrukcje krok po kroku | Krok 1: Przeczytaj poniższe scenariusze Scenariusz 1 Masz rozmowę kwalifikacyjną w sprawie pracy swoich marzeń. To miejsce nigdy nie zatrudniało osób poniżej 21 roku życia. Jak byś postąpił*postąpiła, aby dostać wymarzoną pracę? Nie krępuj się stworzyć wymyślonej pracy, aby przedstawić swoje argumenty. Scenariusz 2 Twoja lokalna rodzinna piekarnia jest naciskana przez właściciela, aby sprzedać swój biznes dużemu inwestorowi. Inwestor ten dałby zarówno właścicielom sklepu, jak i właścicielowi gruntu dużo pieniędzy, ale właściciele sklepu chcą zatrzymać biznes w rodzinie. W jaki sposób mógłbyś*mogłabyś bronić interesów właściciela sklepu? Krok 2: Teraz dla każdego scenariusza zapisz na kartce papieru odpowiedzi na poniższe pytania: Cel:
Krok 3: Na tej samej kartce papieru, zapisz to, co musisz wiedzieć, aby zaplanować swoje rzecznictwo. Plan:
Krok 4: Zapisz swoje myśli i skup się na argumentach oraz sposobie, w jaki zamierzasz prowadzić rzecznictwo, a także na tym, po czyjej stronie staniesz. Negocjuj:
Rzeczy, o których należy pamiętać
Zaadaptowano z zestawu narzędzi I am a LEADER. |
Ćwiczenie 4.3
| Tytuł modułu | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł ćwiczenia | Ćwicz swoje rzecznictwo |
| Kod ćwiczenia | A4.3 |
| Czas trwania ćwiczenia (w minutach) | 40-50 minut |
| Rodzaj zasobu | Arkusz ćwiczeń |
| Cel ćwiczenia | Celem tego ćwiczenia jest pomoc młodym ludziom w ćwiczeniu ich umiejętności w zakresie rzecznictwa i pracy nad wyzwaniami, które dotyczą osób z niepełnosprawnościami. |
| Materiały potrzebne do wykonania ćwiczenia | Materiały do robienia notatek, długopis lub ołówek, urządzenie cyfrowe, takie jak komputer, laptop, tablet lub smartfon z dostępem do Internetu na etapie przeprowadzenia ćwiczenia burzy mózgów. |
| Instrukcje krok po kroku | Krok 1: Pomyśl i zapisz Jakie są główne wyzwania i bariery, z którymi borykają się osoby z niepełnosprawnościami w Twoim kraju? Spisz je na osobnych kartkach papieru. Krok 2: Wybierz z tej dłuższej listy pięć największych wyzwań lub barier, przed którymi stoją osoby z niepełnosprawnościami w Twoim kraju i zanotuj je. a)_____________________________________________ b)_____________________________________________ c)_____________________________________________ d)_____________________________________________ e)_____________________________________________ Krok 3: Przeanalizuj każde główne wyzwanie lub barierę, które zidentyfikowałeś*zidentyfikowałaś z osobna i przeanalizuj ich możliwe przyczyny. Spójrz na każdą rzecz z tylu perspektyw, ile tylko przyjdzie Ci do głowy. Na przykład:
Krok 4: W tym kroku nadszedł czas, aby zastanowić się nad podstawowymi przyczynami zidentyfikowanymi dla każdego wyzwania, które z nich wydają się być najbardziej znaczące? Krok 5: Teraz rozważ następujące pytania dotyczące Twojej obecnej i przyszłej pracy:
Krok 6: Jakie grupy w Twojej społeczności pracują nad tymi samymi wyzwaniami, które określiłeś*określiłaś jako priorytetowe dla osób z niepełnosprawnościami? Krok 7: Rozważ poniższe pytania dotyczące obecnych sojuszników i potencjalnych sojuszników:
Krok 9: Jakie są dostępne statystyki dotyczące osób z niepełnosprawnościami w Twoim kraju i na świecie (np. ich liczba, wiek, poziom dochodów, itp.)? Zaadaptowano z zestawu narzędzi I am a LEADER. |
Dodatkowe zasoby edukacyjne
Zasób 4.1
| Tytuł modułu: | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł zasobu: | Podręcznik Rzecznictwa Praw Osób z Niepełnosprawnościami |
| Kod zasobu: | R4.1 |
| Wprowadzenie do zasobu: | Niniejszy podręcznik został przygotowany w celu ułatwienia prowadzenia rzecznictwa na rzecz osób z niepełnosprawnościami. W każdej części podręcznika znajdują się odpowiedzi na kluczowe pytania dotyczące rzecznictwa, z których mogą korzystać rzecznicy, ich społeczności i sprzymierzeńcy. Na końcu każdego rozdziału zamieszczono ćwiczenia, które pomogą pogłębić wiedzę na ten temat i mogą być wykorzystane w szkoleniu innych osób na temat rzecznictwa. |
| Co zyskasz dzięki korzystaniu z tego zasobu? | Po wypełnieniu tego zeszytu ćwiczeń będziesz w stanie odpowiedzieć na te kluczowe pytania i wyjaśnić te kwestie innym:
|
| Link do zasobu: | Podręcznik Rzecznictwa Praw Osób z Niepełnosprawnościami Materiał dostępny w języku angielskim |
Zasób 4.2
| Tytuł modułu: | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł zasobu: | Zestaw narzędzi wspierających rzecznictwo młodzieży |
| Kod zasobu: | R4.2 |
| Wprowadzenie do zasobu: | UNICEF ma wyjątkową historię w zakresie rzecznictwa na rzecz ochrony i promowania praw dzieci i kobiet. Zestaw narzędzi wspierających rzecznictwo młodzieży jest tego rezultatem, systematyzując i koordynując zarówno wewnętrzną, jak i zewnętrzną wiedzę z zakresu rzecznictwa, a także opracowując kilka innowacyjnych podejść. Pakiet zawiera zestaw praktycznych narzędzi, które mają pomóc pracownikom i partnerom UNICEF w rozwoju i zarządzaniu ich działaniami o charakterze rzecznictwa. Proponowany zestaw narzędzi ma zastosowanie na wszystkich szczeblach organizacji jako zasób do budowania ustrukturyzowanego podejścia do trwałego rzecznictwa. Te narzędzia są szczególnie istotne dla biur krajowych UNICEF i komitetów krajowych, ale ich zawartość będzie również cenna dla każdego, kto chce poszerzyć swoją wiedzę na temat podejścia do rzecznictwa opartego na prawach człowieka i jego zastosowania. |
| Co zyskasz dzięki korzystaniu z tego zasobu? | Ten zestaw narzędzi wspierających rzecznictwo młodzieży zawiera szeroko akceptowaną definicję rzecznictwa i podkreśla wyjątkową pozycję i doświadczenie UNICEF w tej dziedzinie. Główna część materiału zawiera szczegółowe kroki, wskazówki i narzędzia do opracowania i wdrożenia strategii rzecznictwa. |
| Link to resource: | Zestaw narzędzi wspierających rzecznictwo młodzieży Materiał dostępny w języku angielskim |
Zasób 4.3
| Tytuł modułu: | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł zasobu: | Zestaw narzędzie do rozpoczęcia samoorzecznictwa |
| Kod zasobu: | R4.3 |
| Wprowadzenie do zasobu: | Zestaw narzędzi do rozpoczęcia samoorzecznictwa zawiera wiele sekcji zwanych narzędziami, które pomogą Ci założyć własną grupę do samoorzecznictwa (SARTAC, 2017). Każde narzędzie będzie zawierało ważne informacje oraz ćwiczenia na końcu, które można wykonać samodzielnie lub w grupie. |
| Co zyskasz dzięki korzystaniu z tego zasobu? | W tym zestawie narzędzi dowiesz się o:
|
| Link do zasobu: | Zestaw narzędzie do rozpoczęcia samoorzecznictwa Materiał dostępny w języku angielskim |
Zasób 4.4
| Tytuł modułu: | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł zasobu: | Wytyczne dla mediów dotyczące przedstawiania niepełnosprawności |
| Kod zasobu: | R4.4 |
| Wprowadzenie do zasobu: | Niniejsze wytyczne mają na celu dostarczenie mediom praktycznych wskazówek, jak promować pozytywny, inkluzywny wizerunek kobiet i mężczyzn z niepełnosprawnościami oraz jak stymulować klimat niedyskryminacji i równych szans dla osób z niepełnosprawnościami na wszystkich poziomach gospodarki i społeczeństwa. |
| Co zyskasz dzięki korzystaniu z tego zasobu? | Z tych wskazówek dowiesz się, w jaki sposób media mogą przedstawiać niepełnosprawność i jak mogą one pomóc w zwiększeniu świadomości społecznej na temat realiów, z jakimi borykają się osoby z niepełnosprawnościami, w ograniczeniu stereotypów, uprzedzeń i krzywdzących praktyk, oraz w promowaniu świadomości o ich możliwościach i znaczeniu. |
| Link do zasobu: | Wytyczne dla mediów dotyczące przedstawiania niepełnosprawności Materiał dostępny w języku angielskim |
Zasób 4.5
| Tytuł modułu: | Moduł 4: Nie wahaj się, bądź rzecznikiem! |
| Tytuł zasobu: | Agenda 2030 WŁĄCZENIE OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI ZESTAW NARZĘDZI WPROWADZAJĄCYCH |
| Kod zasobu: | R4.5 |
| Wprowadzenie do zasobu: | Niniejszy zestaw narzędzi wprowadzających przedstawia Agendę 2030, polityczne zobowiązanie państw członkowskich ONZ do zastąpienia i rozwinięcia Milenijnych Celów Rozwoju, które obowiązywały w latach 2000-2015, i obejmuje cele na lata 2015-2030. |
| Co zyskasz dzięki korzystaniu z tego zasobu? | W tym zestawie narzędzi dowiesz się więcej o znaczeniu osób z niepełnosprawnościami i o tym, jak są one przywoływane w całej Agendzie 2030. |
| Link do zasobu: |
Aby poznać definicje niektórych pojęć, z którymi możesz nie być zaznajomiony, przeczytaj Praktyczny przewodnik DARE dotyczący inkluzji społecznej, pierwszy rezultat opracowany przez partnerów projektu DARE.
Poniższe materiały są dostępne w języku angielskim.
Bibliografia
Goodley, D. (2005). Empowerment, self-advocacy i resilience. [online] Dostęp 10 lipca 2020 r.
McNamara, G. (2009). The Concept Of Advocacy For People With Learning Disabilities In Ire-land
Indeks cytowań
UNICEF, Advocacy Toolkit (2010) [online] Dostęp 17 lipca 2020 r.
Best Practices in Self-Advocacy Skill Building | Center for Parent Information and Resources. (2018) [online] Dostęp 28 sierpnia 2020 r.
Convention on the Rights of Persons with Disabilities (CRPD) | United Nations Enable. (2006) [online] Dostęp 16 grudnia 2020 r.
EU Framework for the UN Convention on the Rights of Persons with Disabilities. (2015) [online] Dostęp 16 grudnia 2020 r.
Empowerment and Self Advocacy. (2020) [online] Dostęp 16 grudnia 2020 r.
Nixon, T., & O’Neil, K. (2015). 6 Ways to Empower Foster Youth to Advocatefor Themselves. Pobrano 10 lipca 2020 r., z SARTAC (2017) SELF ADVOCACY START-UP TOOLKIT. [online] Dostęp 10 lipca 2020 r.
Waliuya, W. (2010). Disability Rights Advocacy: An advocacy manual for disability rights activists. [online] Dostęp 23 sierpnia 2020 r.
What You Need to Know About Disability Rights Advocates (2020). [online] Dostęp 15 września 2020 r.